استفاده از کربوهیدرات در حین فعالیت ورزشی
گلیکوژن عضله برای دوباره سازی (ATP) جهت انقباض مداوم عضلانی به کار برده
میشود. همان طوری که در فصل قبل گفته شد، گلیکوژن در تارهای عضلانی FT
تنها منبع سوخت برای دستگاه انرژی اسید لاکتیک است که در نوع تمرین بیهوازی
شدید استفاده میشود. به علاوه، گلیکوژن در تار عضلانی ST سوخت برتر برای
سیستم انرژی اکسیژن در حین ورزش هوازی شدید میباشد.
مقدار مصرف منابع گلیکوژن عضله، اصولاً به چگونگی شدت تمرین بستگی دارد. اگر
ورزش بیهوازی خیلی شدید انجام میدهید، گلیکوژن را در تارهای FT به مقدار زیاد
و سریعی استفاده خواهید کرد، این نوع از ورزشها ممکن است به تولید سریع اسید
لاکتیک و به دنبال آن افزایش خستگی زودرس منجر شود.
در حین ورزشهای هوازی از ترکیب گلیکوژن عضله و چربیها به عنوان منابع انرژی در
تارهای عضلانی FT خودتان استفاده خواهید کرد. ولی، همان طوری که شدت ورزش
هوازی خودتان را افزایش میدهید، از گلیکوژن بیشتری نسبت به چربیها استفاه
خواهید کرد، زیرا گلیکوژن سوخت مناسبتری است.
در حقیقت، وقتی که از گلیکوژن به جای چربی استفاده میکنید، متناسب با
تجربهای که دارید، حدود هفت درصد انرژی بیشتری را به دست خواهید آورد. چنانچه
از آمادگی بسیار خوبی برخوردارید، ممکن است قادر به استفاده از گلیکوژن عضلانی
در تارهای ST خودتان باشید و ورزشتان در درصد بالایی از حداکثر اکسیژن مصرفی
بدون تجمع زیاد اسید لاکتیک اجرا خواهد شود و بنابراین، تمرین را در یک مدت زمان
طولانی ادامه خواهید داد.